Interview met Chrétien Breukers over de nieuwe dichtrubriek bij DUIC

Chrétien Breukers haalt zijn inspiratie uit de kleine dingen

Het nieuws optillen en net even van een andere kant bekijken. Dat is dichten over de actualiteit. Tenminste, volgens Chrétien Breukers, voorzitter van het Utrechts Dichtersgilde. Vanaf heden zal hij, eerst alleen, later afwisselend met andere leden van het gilde, elke zaterdag een gedicht over de actualiteit schrijven voor DUIC. 

Het Utrechts Dichtersgilde is een initiatief van Ingmar Heytze. In 2011 nam het gilde de taken van de stadsdichter formeel over, met het doel om de poëzie in Utrecht te bevorderen. Dit jaar is Breukers—tevens ook hoofdredacteur van het succesvolle literaire weblog De Contrabas—voorzitter van het Utrechts Dichtersgilde.

Of het nu over Ruben Nicolai gaat die voorleest aan 300 baby’s, of de slepende geboorte van het Muziekpaleis; met de nieuwe rubriek ‘’Dwars door de stad met het Utrechts Dichtersgilde’’ zal er op DUIC plek zijn voor een poëtische verfrissing van het nieuws. Gaat alles volgens plan, dan zal Breukers het werk na acht weken afwisselen met andere leden van het gilde.

Veel mensen zullen zeggen: ‘’Ha, DUIC krijgt haar eigen Nico Dijkshoorn’’

Dat begrijp ik, maar je zult zien aan de gedichten dat het toch net iets anders is. Ik kijk weleens naar Nico Dijkshoorn en vond wat hij deed in het begin werkelijk erg verfrissend. Maar de laatste keren merk ik dat hij altijd iets zegt over de muziek. Het is alsof hij het zelf ook allemaal niet meer weet. Logisch ook: het is natuurlijk wel erg lastig om jezelf vier tot vijf jaar elke keer weer aan te zwengelen. Maar hij heeft natuurlijk een tamelijk legendarisch stukje televisie gecreëerd toen hij Mart Smeets te grazen nam waar de man zelf bij zat. Dat is natuurlijk ook wel een makkelijk doelwit. Zo’n groot ego, als je daar nog om heen kunt. In die zin is Nico Dijkshoorn misschien een goed en een slecht voorbeeld. Het is leuk om poëtisch te reageren op het nieuws, maar je moet ook uitkijken dat het vers blijft.

Wat kan de dichtkunst toevoegen aan de actualiteit?

Een actualiteitsgedicht is net zoiets als een column in de oude zin van het woord, denk ik. Vroeger was een column een echt cursiefje. Het stond vaak letterlijk cursief afgedrukt in de krant en werd geschreven door iemand die net iets anders tegen het nieuws aankeek. Nu zijn columns vaak opiniërend van karakter. Maar in die zin is Martin Bril…..Lees verder op duic.nl 

Ontmoet Erny Green: ex-straatmuzikant en oud-literatuurwetenschapper

Het begon als een manier om rond te komen tijdens zijn studie. Maar financiële nood was voor Erny Green al snel niet meer de enige reden om straatmuzikant te zijn. In de vroege jaren negentig trokken de personages, de muziek en vooral de zwarte romantiek hem de straat op. Daar vond hij als literatuurstudent, met een hoofd vol theorieën, rust in de handeling van het muziek maken.

Nu is de Utrechtse troubadour Green alweer bijna twintig jaar en negen albums verder. Hij heeft een vrouw, een dochter en een zoon, is gelukkig, en rustiger dan voorheen. Zijn negende album, Sound of Neonlight, volgt deze maand. Overeenstemmend met Greens hang naar de straat, verwijst de titel naar zijn fascinatie voor fel kunstmatig licht. “Neonlicht is het allermooiste licht dat er is. Daarin zie je alles dat het daglicht eigenlijk niet kan verdragen; alles wat oneffen is.”……Lees verder op 3voor12/Utrecht 

Interview met Herrek voor 3voor12/Utrecht TV

Video: Leo Kraan

De Rotterdamse band Herrek kwam zaterdag 16 januari een stukje debuutmateriaal spelen in The Village, vrijplaats van koffie, muziek en gezichtsbeharing. 3voor12/Utrecht legde een proevertje voor je vast en liet frontman Gerrit van der Scheer (een man met een zeer interessante staat van dienst) aan het woord. 28 januari speelt de band op de 75e editie van Club 3VOOR12/Utrecht in dB’s.

Debuutalbum ‘Waktu Dulu’ van Herrek kwam diezelfde dag nog uit bij bij Snowstar Records (bekend van o.a. LUIK en  I am Oak). De plaat onderzoekt de jeugd van Van der Scheer in Indonesië, waar zijn vader missionaris was: ‘’Een tijd die toch geïsoleerd voelt van mijn leven hier in Nederland omdat het zó anders was.’’ Van der Scheer maakte eerder al naam met Adept en Bonaparte; bands die zo hard bonkten dat ze jaren na dato waarschijnlijk de werkelijke oorzaak zijn van de gasbevingen in Groningen. ‘Waktu Dulu’ is echter meer ingetogen dan de vorige projecten van Van der Scheer…….Lees verder op 3voor12/Utrecht

 

De rotvaart van Emil Landman: Over samenwerken met zijn held en zijn eerste EP

Emil Landman gaat met een rotvaart door het leven. Niet alleen mocht hij na zijn eerste optreden meteen een EP maken in Mailman studios, maar hij heeft nu al samen mogen werken met zijn grootste held; de Amerikaanse singer-songwriter Larry D. Brown (Grey Reverend). 1 februari presenteert hij zijn eerste EP ‘A Bargain Between Beggars’. Met 3voor12/Utrecht praat hij over zijn debuut en het moment dat je met de billen bloot moet.

Als  Emil naar het grote aquarium loopt in het café dat we hebben uitgekozen, roept hij me bij zich. Eén voor één wijst hij elk waterwezentje aan dat nog wakker is: “Kijk dan, dat is waanzinnig. Zoiets heb ik nog nooit gezien.”  Hij nog geen vierentwintig jaar oud, maar is bescheiden en lijkt in staat zich onuitgeput te kunnen verwonderen over de wereld. “De eerste keer dat ik een gitaar in mijn handen had dacht ik: “als ik dat toch eens de rest van mijn leven zou kunnen doen en er ook van rond zou kunnen komen, dat zou fantastisch zijn.”

Als gitarist werd hij, na twee jaar evaring opgedaan te hebben in bandjes in Eindhoven, toegelaten op de Herman Brood Academie. Tegen het einde van zijn opleiding besloot hij zichzelf te wagen aan een bestaan als singer-songwriter. Zijn stem heeft wat van de ontspannen melancholie zoals die ook in de jaren zeventig…….Lees verder op 3VOOR12/Utrecht

Frontman Aestrid ”Het was dit of de fabriek”

Controle. Dat is al jaren het mantra geweest van Bo Menning, frontman van de Soester-band Aestrid. Controle is de reden dat hij koos voor de muziek, in plaats van een leven in de fabriek van zijn vader. Maar controle en perfectionisme zijn ook de redenen dat de opnames van zijn vorige album The Echo Resistance wel vier jaar lang duurde. Nu is eindelijk alles anders, vertelt Menning aan 3VOOR12/Utrecht. Zijn nieuwste album BOX is in slechts vijf weken tijd opgenomen: ‘Er was een stortvloed van emotie dat er in één keer uitkwam.’’……Lees verder op 3VOOR12/Utrecht

Ogen dicht en oren open voor Bird on the Wire en Mevrouw Tamara

Het licht werd aardig laag gedraaid in het Parnassos Cultuurcentrum afgelopen woensdag, maar het had best nog wat donkerder gemogen. Sterker nog, waarom niet gewoon meteen blinddoeken uitdelen de volgende keer? Ogen dicht en oren open, en af en toe stiekem — onder de blinddoek door — een kijkje nemen. Maar alleen om na te gaan of je nog niet slaapt, of nog waarschijnlijker: droomt. De muziek van Bird on the Wire en Mevrouw Tamara is er perfect voor………..Lees de rest van dit artikel op 3VOOR12/Utrecht

Article for scenewave.com: Who goes to ‘Le Guess Who?’

‘Le Guess Who?’ in Utrecht is a curious festival. Originally a Dutch event focused on Canadian bands, these days there are top-class acts visiting from all over the world. Among them Deerhoof, Ty Segall and Suuns; the music was rocking harder than your grandmother in a rocking chair on Ritalin. But instead of just plainly telling you about it, we thought we might just let you hear the voice of the people. So we went from venue to venue asking: ‘just who goes to ‘Le Guess Who?’.

Rien and Jacolien – Utrecht, the Netherlands

How about Le Guess who? This is our third time. The festival really is unique in Utrecht. There’s always new bands to see, you can trust the line-up is always good, and the whole experience of biking all over town from venue to venue is great.
Any favourites this year? Broeder Dielman, he’s something special. He’s Dutch and sings in a local dialect, you really need to check him out. But we also look forward to DM Smith and Revival Hour.
Best band you ever discovered at LGW? My Brightest Diamond. What a voice. She has a classical voice that sucks you up when she sings.

Annelise – Brisbane, Australia

How did you end up here? Right now I’m studying cultural anthropology in Amsterdam and I came to check the festival out!
A message for Brisbane? This festival has a vibe you need to experience. Really European. You have to combine your trip to Europe with a festival like this.
What’s European? Don’t know; industrial, underground?
Best band until now? Bersarin Quartet. Sounds weird but they were amazing. The atmosphere and the people were really relaxed.
Any anthropological insights? This city is intriguing compared to Amsterdam; we met the most beautiful people. There’s no tourist bubble going on here like in Amsterdam.
Which bands do you not want to miss? Matthew Dear and Lower Dens.

Ed Rodriguez, guitar player with Deerhoof – Portland, California USA

How’d the gig go? It’s hard to tell where our music will go down well; some cities are rock cities and others aren’t. But tonight everybody was beaming and smiling in the crowd…I was amazed at how sustained their smiles were!
Like the festival? We’re heading to Paris straight after this. So sadly we don’t have time to check out any of the other bands…We need some more sleep; only had about 5 to 7 hours.
Marion – Paris, France
Le Guess Who? It’s strange to be in another country and experience this. I’m here visiting friends for the weekend and didn’t know anything about the festival.
So, any favourites? We didn’t check out the line-up; wanted it to be a surprise. Up until now its been very nice.
Enjoying it? Actually, I feel like I’m in a cocoon. It’s so safe and quiet here, I’ve been dancing all the time. Everybody is so relaxed. It’s hard to find a place where you can feel so at ease like this in Paris.

There’s more! Read the rest of this article on  scenewave.com

Interview met Gerben van The Fire Harvest: Geen breaks, geen fills, alleen muziek

De eerste keer dat je naar The Fire Harvest luistert hoor je het wellicht niet meteen, maar de groezelige melancholie van de Utrechtse groep heeft een fundament van warmte. In gesprek met frontman Gerben Houwer wordt duidelijk waarom. Gerben, de ex-drummer van We vs Death, richt The Fire Harvest in 2004 op als een singer-songwriterproject samen met Bart de Kroon (Homemade Empire). Toch kan hij het niet weerstaan om de muziek samen met zijn vrienden te spelen. Nu er voor de eerste keer een EP van dit gezelschap uitkomt, fietst 3VOOR12/Utrecht naar De Bilt. Daar componeert Gerben, inmiddels een getrouwde, trotse vader en maatschappijleraar, zijn muziek aan tafel in de huiskamer. Ambitie om muziek te maken? Ja. Maar verkopen hoeft niet meer.

Halverwege het gesprek trilt Gerbens telefoon. “Ha, dat is mijn broer”. Aan tafel. . . Lees verder op de site van 3VOOR12/Utrecht

Teaser gecreëerd voor Frame 25.1: Narrating Posthumanism

Gemaakt door Imperial Finch Productions

3VOOR12/Utrecht: Leugentje om bestwil bij tweede theatertour – Roosbeef doet gewoon waar ze zin in hebben

Roosbeef begint binnenkort met haar tweede theatertour ‘De Grote Demo Show’. De show wordt vergezeld met de release van de EP ‘Warüm’, een plaat met “kleine Roosbeef liedjes”. Voor de eerste try-out is de vloer van Tivoli de Helling gevuld met klapstoeltjes en, zoals het een intieme theaterset behoort, durft niemand op te staan om een biertje te halen. De aankondiging op de website is ook veelbelovend: in ‘De Grote Demo-Show’ gaat de band terug naar het ontstaan van hun liedjes……Lees verder op de site van 3VOOR12/Utrecht